Sekiranya pendatang tanpa izin mendapat akses kepada penjagaan kesihatan bersubsidi kerajaan?

Apakah potensi manfaat atau kelemahan menyediakan penjagaan kesihatan kepada semua orang, tanpa mengira status undang-undang?

Bolehkah akses kepada penjagaan kesihatan dianggap sebagai hak asasi manusia, dan patutkah akses kepada semua individu dalam sempadan negara?

Bagaimanakah pendapat anda tentang penjagaan kesihatan untuk pendatang tanpa izin boleh berubah jika seseorang dalam komuniti anda terjejas?

Sekiranya masyarakat berhasrat untuk berbelas kasihan, patutkah belas kasihan itu meluas kepada menyediakan penjagaan kesihatan bagi mereka yang tinggal di dalamnya secara haram?

Bagaimanakah tanggungjawab moral kita untuk menjaga orang lain bercanggah atau selaras dengan undang-undang negara berkenaan individu tanpa dokumen?

Adakah kesihatan sesebuah negara hanya diukur dengan kesejahteraan warganegaranya yang sah atau oleh setiap orang yang tinggal dalam wilayahnya?

Apakah akibat jangka panjang, baik positif dan negatif, melanjutkan atau menafikan penjagaan kesihatan kepada pendatang tanpa izin?

Bagaimanakah kemasukan atau pengecualian pendatang tanpa izin daripada penjagaan kesihatan subsidi kerajaan boleh memberi kesan kepada keseluruhan sistem kesihatan?

Bayangkan anda mendapati bahawa keluarga kawan baik anda tidak berdokumen; bagaimanakah ini akan menjejaskan pandangan anda tentang akses mereka kepada penjagaan kesihatan?